Odpowiedzialność za nielegalne zatrudnienie
Definicje pojęć pracy nierejestrowanej, nielegalnego zatrudnienia, zakazu wykonywania
pracy nierejestrowanej i nielegalnego zatrudnienia oraz przeprowadzenia kontroli określone są w ustawie nr 82/2005 Z.z. o pracy nierejestrowanej i nielegalnym zatrudnieniu oraz o zmianie i uzupełnieniu niektórych ustaw w obowiązującym brzmieniu.
Ustawa nr 82/2005 Z.z. określa dwa elementy pracy nierejestrowanej jako wykroczenia, zgodnie z którymi za pracę nierejestrowaną uznaje się pracę zależną wykonywaną przez osobę fizyczną na rzecz osoby prawnej lub osoby fizycznej, która jest przedsiębiorcą, przy czym spełnione muszą być następujące warunki:
I. nie pozostaje z osobą prawną lub osobą fizyczną, która jest przedsiębiorcą,
w stosunku pracy lub stosunku służby cywilnej, zgodnie z odrębnymi przepisami,
lub
II. jest obywatelem kraju, który nie jest członkiem Unii Europejskiej,
nie przystąpił do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji
Szwajcarskiej, lub jest bezpaństwowcem, a warunki jego zatrudnienia nie są spełnione na podstawie odrębnych przepisów.
Ustawa nr 82/2005 Z.z. określa cztery elementy nielegalnego
zatrudnienia jako wykroczenia administracyjnego, zgodnie z którymi wykroczeniem takim jest zatrudnienie przez osobę prawną
lub fizyczną, która jest przedsiębiorcą, jeśli korzysta z pracy zależnej:
I. osoby fizycznej, z którą nie pozostaje w stosunku pracy lub
stosunku służby cywilnej zgodnie z odrębnymi przepisami (Kodeks pracy, ustawa
o służbie cywilnej),
II. osoby fizycznej, z którą nie pozostaje w stosunku pracy lub stosunku służby cywilnej zgodnie z odrębnymi przepisami i która nie została zgłoszona do rejestru osób ubezpieczonych i rejestru członków funduszy emerytalnych w ciągu siedmiu dniu od daty upływu terminu określonego w odrębnych przepisach (§ 231 ust. 1 lit. b) ustawy nr 461/2003 Z.z. o ubezpieczeniu społecznym) na zgłoszenie do tego rejestru, ale nie później niż do momentu rozpoczęcia kontroli pracy nierejestrowanej i nielegalnego zatrudnienia, jeżeli kontrola rozpoczęła się w ciągu siedmiu dniu od daty upływu terminu określonego w odrębnych przepisach na zgłoszenie do tego rejestru, tj. najpóźniej przed rozpoczęciem wykonywania czynności pracownika lub
III. obywatela państwa trzeciego, przy czym nie zostały spełnione warunki jego zatrudnienia
zgodnie z odrębnymi przepisami (§ 21 ust. 1 ustawy o służbach zatrudnienia),
IV. obywatela państwa trzeciego zamieszkującego na terytorium Republiki Słowackiej
niezgodnie z odrębnymi przepisami, ustawą nr 404/2011 Z.z. o pobycie cudzoziemców lub ustawą nr 480/2002 Z.z. w sprawie azylu.
Kary
Nadzór nad przepisami regulującymi zakaz pracy nierejestrowanej
i nielegalnego zatrudnienia jest częścią działalności inspekcji pracy, która promuje
ochronę pracowników w miejscu pracy. Działanie administracji państwowej w zakresie inspekcji pracy reguluje ustawa nr 125/2006 Z.z. o inspekcji pracy.
Obowiązek inspekcji pracy do nakładania kar za wykroczenie administracyjne nielegalnego zatrudnienia reguluje ustawa o inspekcji pracy, która nakłada obowiązek nałożenia grzywny na pracodawcę lub osobę fizyczną za naruszenie zakazu nielegalnego zatrudnienia w wysokości od 2 000 EUR do 200 000 EUR, a w przypadku nielegalnego zatrudnienia dwóch lub więcej osób fizycznych – w wysokości min. 5 000 EUR.